Met roken was het eigenlijk net als met hele repen chocola eten: 't was niet goed voor je, maar zo erg slecht nu ook weer niet. Van chocola werd je dik en van roken ging je uithoudingsvermogen er niet op vooruit. Sporters konden dus maar beter niet te veel roken. En verdiende je vader een beetje goed, dan beloofde...
Tijdreizen lijkt me helemaal niks. Want wanneer gingen ze nou in bad in verre en nabije Oude Tijden? Ja, Archimedes was aan het zwemmen toen hij er achter kwam wat wel en niet in water kon drijven. Hij ontdekte het "soortelijk gewicht". Naakt naar huis hollend riep hij alsmaar "eureka, eureka."
Mijn moeder speelde piano. Elke dag. Soms uren achter elkaar. Chopin, Beethoven, Bach… noem maar op. Da's niks voor een jongetje dat eigenlijk naar de kleuterschool hoort te gaan. Maar dat ging ik niet, want het was oorlog. Als ze speelde dan bewogen haar hoofd en schouders alle kanten op. Dan leek het alsof de muziek haar al het andere...
Hoe het ook zij, Rietje en ik hebben leuk geleefd. En liefdevol. In elke zin van dit woord. Dus kies maar wat jouw opvatting daarvan is en wij hebben dat ook gevoeld en mee gemaakt.
In de jaren '70 waren mijn kantoor en audiovisueel productiebedrijfje gevestigd in een bijzonder pand aan de Vecht tussen Loenen en Vreeland. Op een steenworp afstand van de "Gooise Matras". Alwaar tal van bekende Nederlanders met ervaring in het inspreken van commentaar, dialogen en zelfs radiohoorspelen inhuurbaar waren. Voor muziek, video en TV...
Sinterklaas dreigt zijn status als multinationaal werkgever te verliezen. Anders is hij slavendrijver. Hoe dom en kortzichtig wil je het hebben? Zelf heeft hij - naar wij terwille van de kinderpret dienen te geloven - een hagelwitte baard en een leeftijd van ver voor de middeleeuwen. Dat kan alleen in sprookjes die daardoor tijdloos zijn geworden....
Als het mooi weer was dan. Het zand is er nog. Kijk maar. De rest niet meer. Zelfs geen jonge mensen na het uitgaan van hun school. We hadden nog geen smartphone toen. Misschien waren we juist daardoor zo zorgeloos gelukkig en besef ik dat nu pas. Zorgeloos. Er zijn maar 9 letters nodig om het Grote Verschil te kunnen...
Het is nacht tussen drie en vier. Dan lig ik altijd een uurtje wakker. Of langer. Niet als gevolg van een sanitaire stop, maar vanwege creatieve hersenspinsels die 's nachts onbeheersbaar in mijn brein te hoop schijnen te lopen. Wanhopig zoekend naar een uitgang. Anders gezegd: ik werk in mijn slaap. En om die weer te kunnen hervatten...
Dàt is me wat… Je bent oud en je wilt nog wat. Sneeuw. En niet zo'n klein beetje graag. Nee, liefst een heel dik "pak". Zoals vroeger elk jaar wel één of twee keer. Maar vroeger is niet meer. Dat weten we maar al te goed. Zo kort voor ons Grote Afscheid.
Ik kom nog uit de tijd dat mijn oma met pijn en moeite 71 werd. Een fikse griep werd haar noodlottig. Mijn grootváder ging linea recta naar Huize Avondzon. Dat hoorde zo in die tijd. De één ging dood, de ander naar Avondrood. Opa was 82 toen hij daar zonder breukband uit z'n bed kukelde. Dat werd je noodlottig...
