Oren met Afstandsbediening

Da's handig! We hadden natuurlijk al een afstandsbediening voor elke TV, radio en/of geluidsinstallatie. Jij toch ook? Daarmee kun je het geluid harder of zachter zetten, de tonen hoger of lager instellen, links wat meer- of rechts wat minder volume geven en nog véél meer. Kortom, met zo'n ding heb je vanuit je luie stoel de totale geluidsregie in handen. Inclusief de kanaal- of zenderkeuze, mono- of stereogeluid en zelfs quadrofonie, mits je op tenminste vier speakers bent aangesloten.

En dan heb ik het alleen nog maar over geluid. En over de richting van waaruit dat geluid je oren bereikt. Want vrijwel alles is regelbaar. Tot je de meest aangename instelling hebt gevonden. Wat jou betreft. En daar moeten de anderen het dan ook maar mee doen. Misschien zouden ze, elk voor zich, heel andere instellingen kiezen. Maar da's dan jammer voor hen. Jij hebt de macht in handen. Moeten ze hun oren maar beter afstellen. Dat kan toch niet. Lekker puh..!

Oh nee, kan dat niet? Ze zeggen van wel. 

Even mijn smartphone erbij pakken. Of een tablet. Zie je dat gele app-je daar. Raak dat eens aan… Ja, kijk maar goed. Daarmee kun je ook de ontvangst van elk geluid regelen en aanpassen. Zeggen ze. Moet je wel van die héle kleine apparaatjes in je oren leren stoppen. Ook als je nog lang niet of een beetje doof bent.

Om een paar keuzemogelijkheden te noemen: thuis in de woonkamer, in een goed bezet restaurant met achtergrondmuziek, ergens in een grote zaal met geluid en stemmen van alle kanten. En, als kers op een verse taart: je hoeft ook niets te missen in een concertzaal met orkest. Zeggen ze. 

 Verder kun je stemmen naar voren halen, andere praters "wegdrukken", muziek op de achtergrond zachter zetten en van die harde (alcohol) praters aan andere tafels intomen.  Zeggen ze. 

Ben je binnen of buiten: geluiden die je irriteren kun je zachter zetten. Dus dan ondervind je minder hinder van langsrijdend verkeer. En, als je zelf in de auto zit, kun je dat irritante geluid van de banden dempen. Dat kan met het geluid van de motor trouwens ook. En je kunt het geluid bovendien zo instellen dat passagiers beter zijn te verstaan. Zeggen ze.

 Bijna alles kan. Zeggen ze. Maar makkelijk is anders. Het is niet iets dat je 's morgens zomaar even koopt en waar je 's avonds meteen van profiteert. Hoe meer je weet van smartphone-bediening, des te eerder heb je dit ook onder de knie. Maar het is die tijd en aandacht dik waard. Hoopte ik.

Bovendien zegt bijna elke audicien (de goede niet uitgezonderd) dat het wel tot drie maanden kan duren voor je aan zijn apparaten gewend bent.

Leuk is dat: geholpen door je verzekering, geef je toch nog een vermogen uit. Maar voorlopig beleef je daar nog niet veel plezier aan. En dat zou dan moeten liggen aan je brein. Dat was niet meer gewend aan jouw ietwat versleten geluidsontvangst. Het moest zich enorm inspannen. 

Omdat ik niet onnodig veel met m'n smartphone in de weer wil zijn, koos ik overdag voor één van de drie basisinstellingen: voor alles geschikt, voor aan tafel en voor muziek beluisteren. Bij elk van die standen kun je dan weer kiezen tussen minder lawaai of spraak verstaan. De eerste stand is rustgevend en bij de tweede is het of een ander zijn of haar stem een soort verscherpt randje heeft mee gegeven. Misschien hoorde ik dat vroeger ook zo, maar herinner ik me dat niet meer. Maakt niet uit. Zo gaat ‘t ook wel. Zeggen ze.

Ik neem aan dat mijn brein intussen wel doorgaat met het herstellen van mijn gehoor richting de kwaliteit van tien, twintig jaar geleden. Terug naar de fabrieksinstellingen om de gedachten te bepalen.

En hoe nu verder?

Weet je wat een equalizer is? Ik toevallig wel. Daarmee kun je elke toonhoogte of de laagte ervan als groepje harder of zachter zetten. Ik denk dat ik daaraan weer wat moet veranderen als mijn brein zich wat verder heeft aangepast.

Natuurlijk kan de ware hoorspecialist je daarbij wel helpen, maar zo zit die markt helaas niet in elkaar. In de hoorapparaten-branche is helaas een ware concurrentieslag gaande. Al járen. En die zou er niet mogen zijn op het terrein van de gezondheidszorg. 
Mijns inziens gaat het om teveel van hetzelfde (want dat verdient zo lekker) in plaats van beter en goedkoper. Maar dat kan ik (nog) niet bewijzen.  

Ik kom zelf uit de wereld van de reclame toen die nog behoorlijk integer was. Die tijd ligt net zo ver achter ons als internet nodig heeft gehad om reclame oncontroleerbaar te maken.

En daarom raad ik je nu aan om voor je gehoor niet meteen naar zo'n winkelketen te gaan die op TV of waar dan ook bralt, dat je korting krijgt, dat zij voor hun rekening nemen wat je verzekering niet betaalt en dat ze zijn gekozen als audicien van het jaar. 

Of die onbewezen claims en superlatieven aan hun doen en laten toevoegen, welke niet misstaan tussen schappen en advertenties van onze vaderlandse grootgrutters. 

Te weten: zo lang de voorraad strekt, u bent genomineerd, 2 voor de prijs van 1, apparaatje van de week, de lekkerste, mooiste, nieuwste, goedkoopste, best geteste en klaar terwijl u wacht. Joost mag weten wat ze nog meer aan goedkope beweringen weten te verzinnen. 

Het meeste daarvan is gewoon niet waar en het budget dat er aan wordt besteed, gaat ten koste van de kwaliteit aan advies en service die die je echt wèl nodig hebt voor een optimale geluidsbeleving.

Hoe en bij wie dan? Ten eerste, een goede zorgverzekeraar vergoedt ook een bezoek aan een KNO specialist. Dan weet je tenminste waar je precies aan toe bent. Zo'n arts heeft een opleiding en de ervaring, die je bij geen enkele winkel terug zult vinden. 

Dit roept meteen de vraag op: welke deskundigheid mag je bij een winkel wèl verwachten? Welnu, wat je op z'n minst mag verwachten, is een gedegen onderzoek door een terdege opgeleide en ervaren man of vrouw. De betrokkene moet vóór alles aandacht hebben voor jou als mens. En pas een hele tijd daarna voor het verkopen van een hoorapparaat.

Ik zou dit niet opschrijven als alle aanbieders aan het voorgaande voldeden. Maar helaas is dat niet zo. In het allerergste geval word je geholpen door een verkoper aan wie een paar dagen zijn besteed om uit te leggen hoe de apparatuur werkt. 

Maar het kán ook een echte audicien zijn. Zoals beloofd. In dat geval zal hij een diploma kunnen overleggen. 

Nu ik al die voorgaande mogelijkheden, dusdanig complex, met zoveel voor- en nadelen tegen elkaar afweeg, vraag ik me af wat er in de praktijk van alle dag van terecht komt. 

Is het niet zo dat zeventigplussers niet zitten te wachten op een gewen-proces van drie maanden? Ook niet op het benaderen van hun geluidsbeleving zoals die ooit was in een ver verleden? 

Is het niet zo dat men al tevreden is met het kunnen volgen TV-programma's? En bovenal blij zijn met het kunnen voeren van een gesprek? En het verstaan van man, vrouw, kinderen en kleinkinderen? Zodat je ook nog een zinnig antwoord kunt geven?

Indien dat zo is, dan moet dat toch te doen zijn met eenvoudige apparatuur en één of twee "oortjes". Op de individuele behoefte ingesteld. Dat wel. Maar verder zonder poespas.

Wordt ongetwijfeld vervolgd...