Nog steeds m’n fijnste tweewieler. Maar dan knalrood.

Het heette een scooter te zijn. En daar had hij dan ook de voordelen van. Maar eigenlijk was het een verkapte motor. Met nogal wat veilig camouflageplaatwerk er omheen. Grote brede wielen en een 200 cc motor. Dat zijn vier snelbrommers in één jas. Je kon er hard mee, maar wat had je daaraan. In die tijd dan. Maximaal zo'n 95 á 100 km per uur. Dat reden auto's ook. Maar ik reed er gewoonlijk zeventig mee. Tachtig zou nu ook weer prima zijn. Liefst met wat "optrek-reserve" tot aan honderd. Voor het inhalen van een tractor of zo.

Op snelwegen rijden zou wel kunnen, maar niet iedereen heeft evenveel respect voor gereïncarneerde adel. Hoewel…  klassieke auto's rijden daar toch ook wel. Meestal op de rechter baan. Op binnenwegen zou je ook nu nog makkelijk 'mee' kunnen. En je bent minstens zo snel waar je wezen wilt. Omdat het binnendoor vaak korter is. En zeker zo goedkoop.

Bella werd gemaakt door Zündapp. De fabriek van grote motoren. Als antwoord op de populaire Italiaanse scootertjes van Vespa en Lambretta. Daar heb ik ook wel eens op gereden, maar dat vond ik toch een beetje eng. Heel licht en met kleine wieltjes. Veel meisjes en jonge vrouwen reden daarop. Net alsof we van hen af wilden. Dus die we hadden liever zélf achterop. Hebben ik gedaan trouwens. Met z’n tweeën naar Bretagne en Parijs. En half Duitsland door. Dat was toen nog maar een half land.

Mijn Zündapp Bella (bella = mooi) had een tweetaktmotor. Geen cilinders met kleppen. Veel minder slijtage dus. Maar wel met een klein scheutje olie bij de benzine. In plaats van gesmeerde kleppen. Totaal ondenkbaar nu. Vanwege het milieu.

Er bestond ook nog een scooter met een viertaktmotor. De Heinkel Tourist. Die was wèl “schoon” maar ook aanzienlijk duurder. De absolute top onder de scooters. Hij voerde de warme lucht van de motorkoeling omhoog via openingen bij je voeten langs de platen en via je benen. Een scooter met verwarming. Wie bedenkt dat? Maar waarom niet?

Maar mijn hart ging toch uit naar Bella. Met voetschakeling rechts. Daar was je zo aan gewend. Dacht je niet eens meer bij na. En links een extra rem. Alleen op het achterwiel. Geen kans dat je voorwiel wegslipte als je alleen maar wat bijremde. Dat is belangrijk op twee wielen. Controle is veiligheid. Bovendien, het stuur was daardoor vrij voor de koppeling links en nog een remhendel rechts.

Ik vraag me bijna elke dag weer af: waarom wèl elektrische fietsen, wel wéér lichte scootertjes, wel van die gevaarlijke e-bikes met kleine smalle wieletjes, wel een grote keuze in zware motoren. Van die zelfmoord machines. Hard, harder, hardst. Met alle ongevallen en slachtoffers vandien. 

Maar geen enkele opvolger van de veiligste tweewielers  Zündapp en Heinkel uit de jaren ' 50 en '60  vorige eeuw.  De technische toevoegingen van nu kunnen evenzoveel USP's betekenen: elektrisch starten, extra zicht- en herkenbare led verlichting, ABS wellicht, ingebouwde navigatie, senso signalen voor minder veilig wegoppervlak, visuele signalen (géén ingrijpen) bij gevaar, tracking, bedenk maar wat. En die voetverwarming van Heinkel zou hier nu ook kunnen. Misschien wel tot en met het zadel. Héérlijk lijkt me dat. Plus automatisch schakelen natuurlijk. Heel normaal tegenwoordig.

Zeker 's winters reed ik met een tamelijk groot windscherm. Tot en met valhelmhoogte. En een gleuf op ooghoogte, zo gevormd dat de rijwind omhoog werd geleid en er geen water doorheen kwam als het regende. Dus je bleef prima zicht houden en kreeg geen natte brillenglazen. Zonder ruitenwisser gek genoeg. Hoe? Dat heb ik eigenlijk nooit precies begrepen maar 't werkte uit de kunst! Heel wat mee gereden. Ook in de winter. Moest wel anders kwam je niet in de kazerne. En later niet in het "officiers hotel". Misschien niet zo charmant met dat scherm voorop? Maar wel veiliger. Dus waar kies je voor?  Zeg 't maar…

Nu ik er zo over zit te fantaseren en ik zou genoeg winnen in een loterij, dan zou ik hem helemaal elektrisch laten maken. Inclusief een parkeerstandaard op een servomotortje. Moet kunnen. Want twee handelingen doe ik op deze leeftijd liever niet meer: kickstarten en op z'n standaard zetten. De rest met het grootst mogelijke plezier. Ook op benzine rijden als het niet anders kan. Hybride zou helemáál te gek zijn. Maar nu draaf ik zeker door.

Toch maar weer eens wat vaker loten kopen. Deze kleur vind ik eigenlijk ook wel chic. Nog iets lichter misschien. Dat zien anderen me beter als het donker is. Een warme jas en leren handschoenen moet genoeg zijn. Reed ik vroeger ook mee. Ik zie niks in verkleedpartijen met van die motorpakken. Wat een gedoe! Zouden er voor tweewielers ook winterbanden bestaan? 

Kijken of de voorzienigheid dat van die loten kopen ook een goed idee vindt…