We beleefden tweeduizendvijf of daaromtrent. En schrokken wel van het verschijnsel dat we "virus" waren gaan noemen. Een virus in je computer ha, ha, ha. Maar toch ook een beetje eng.
Er was eens een ondernemer die het heel erg moeilijk had. De boekhouder was met de kas naar de Bahama's. Op de computerafdeling waren alle data gewist. Een concurrent had de verkoopleider weggekocht. De grootste klanten waren mee overgelopen. En z'n vrouw (van wie hij zielsveel had gehouden) was er met z'n secretaresse vandoor, want dat kan óók nog...
We komen van een jaarlijkse bestuursvergadering. Ergens in de buurt van Drachten. Zijn op weg naar Sneek. Het is aardedonker en het regent. Tegenligers bespiegelen het asfalt met flitsen die ons continu verblinden. Geen verstandige automobilist is hier dol op. Toch zegt mijn passagier dat ik kennelijk goeie ogen heb. Hij was luchtmacht officier tot...
Als je jong bent en je kijkt vooruit, dan lijkt het leven nog lang en het eind nog oneindig ver weg.
Als je dan eindelijk toch oud bent geworden dan is één ding zeker: het is veel te kort geweest.
En veel te snel voorbij gegaan.
Terugkijkend heb je - naast narigheid - toch ook veel geluk beleefd. ...
Wasbord… wasserij… wasserette… wasmachine… droger…
Was nog geen tachtig jaar welvaart voor nodig.
Zijn we nu veel schoner? Zal wel.
Iets van gemerkt? Nee, eigenlijk niet.
Past een mens zich dan zo makkelijk aan?
Z'n neus in elk geval wel.
Het geurloze tijdperk is pas medio de vorige eeuw begonnen.
Nog maar kort geleden dus. ...
Het is nu 15.57 uur op Camperplaats Lookerland te Holten. Achterhoek. Buiten is het min 4,1 graden en binnen zorgt de LPG verwarming voor behaaglijkheid.
Een mooi moment om met dit eerste verslag van de tocht per auto met bed en toilet anno 2025 aan te vangen.
Straks, als de zon schijnt, schrijf ik verder…
Of over een week… ...
Sommige dingen heb je niet voor het zeggen. Beginnen met leven bijvoorbeeld niet. Er wordt je dan ook niet gevraagd of je dat wel wilt. Maar aan het eind worden er geschreven en ongeschreven regels her-ingevoerd. Wel of geen wijntje bijvoorbeeld.
Ik kom uit de tijd dat men nog schrijven kon. Met de hand bedoel ik. Nog geleerd met een kroontjespen en daarna met zo'n vulpen die ik ooit van m'n zoontje kreeg toen hij 12 was en ik 35 werd. Ik heb 'm nóg. Echt waar. Die vulpen bedoel ik. De fijnste waar ik ooit mee schreef. Een Dunhill Gold...
De meester van het geschreven woord verliet z'n ivoren toren om de introductie van een nieuw product bij te wonen. Op dringend verzoek van de klant zelf. Immers, als die Douwe Egberts heet, dan weiger je hem dat niet.
Ik had een uurtje over en liep een Amsterdams reclamecafé binnen uit welk etablissement ik vroeger nog wel eens een ontwerper of een fotograaf moest plukken, als-ie aldaar inspiratie zat in te nemen. De barman herkende me niet meer, hetgeen een normaal mens gerust als een compliment mag opvatten. Zo'n café is dat namelijk.
Meer dan 500 MBO opleidingen en daar komen er nog steeds meer bij. Uit de schatkist gesubsidieerd. Of dat laatste alleen geldt voor tieners en beginnende twens of ook voor ouderen, dat heb ik zo gauw niet op kunnen vangen. Ik was toevallig even door gezapt naar Eva. Maar vind vijfhonderd hoe dan ook veel. Toch zal dat in deze...
"Mijn moeder zaliger kocht haar grutten bij Piet of Simon", mompelde de man met de Financiële Telegraaf voor zich. Het kwartje viel pas toen ik begreep dat hij De Gruyter en Simon de Wit bedoelde. "Weet ú nog wie met de supermarkt begon?" vroeg hij, " ìk dacht dat het de Spar was."
Bijna een maand geleden publiceerde ik het verzonnen artikel BEN JE BELAZERD. Over het zogenaamd winnen van een E-Bike. Het had ook over TV, een AUTO, een VAKANTIE of wat dan ook kunnen gaan. Maar nee, het ging over een fiets. Een elektrische. Op 10 februari kreeg ik bovenstaande advertentie onder ogen.
Toeval wel of toeval niet? Geen idee....
Ik heb allebei mijn ogen terug. Mijn volledige gezichtsvermogen dus. M'n hele uitzicht. Is ongeveer net zo goed als toen ik twintig was. Nog beter misschien wel. Gistermorgen werd het nog maar op zeventig procent geschat. Deze ochtend is dat gegarandeerd honderd of meer. Want dat kan in de ogenfabriek. Links honderd. Rechts ook honderd. En als ze...
Da's handig! We hadden natuurlijk al een afstandsbediening voor elke TV, radio en/of geluidsinstallatie. Jij toch ook? Daarmee kun je het geluid harder of zachter zetten, de tonen hoger of lager instellen, links wat meer- of rechts wat minder volume geven en nog véél meer. Kortom, met zo'n ding heb je vanuit je luie stoel de totale geluidsregie in...
Wij hebben een Yup in de familie. Aan de "kouwe kant", doch daar wordt het niet leuker door. Onze dochter denkt dat ze van hem houdt en dus hebben we met elkaar te leven. Zij zéker, maar voor haar is het toch iets makkelijker. Jaguar, Goldcard, dure kleren, zelden in de keuken, mooi huis (als je het verkoopt tenminste), af...
"Deze week zal u niet gemakkelijk vallen. Afgelopen zaterdag heb ik afscheid genomen van de groep. De mannen waren òp. Maar we moeten deze cursus kort houden. Anders bent u te lang uit uw gewone baan."
Na deze opbeurende woorden van de bataljonscommandant zagen we het somber in. Doodmoe na een week militaire dienst? Dan moest er wel heel wat...
Daar was COVID19 niet voor nodig. En Poetin ook niet. Wanneer dat uitroeien is begonnen? Het was al bezig toen ik nog op de lagere school zat. En we dachten dat nu alles goed zou komen. Want de oorlog was toch eindelijk voorbij? Vrede voor altijd...
Moet je horen. Je ken tante Lena toch? Je weet wel: ze word 'de freule' genoemd, omdat ome Dirk d'r nogal wat poen heb nagelate. Nou hep Lena ook nog een nichje hier. Wiesje. Niet bepaalt veel seksepiel, ook niet zo slim, maar eigelijk best lief. Nou is die Wiesje eindelijk tegen d'r grote sjans angelopen. Da's mooi vanzelfs, maar...
Als het hem zo uitkwam dan zei mijn vroegere baas, leermeester en vriend Paul Bauduin: "Wij schrijven wat een ander zou wìllen schrijven, maar zelf niet kan".
Paul zou nu 126 zijn geweest en heeft dus alleen de uitvinding van de computer nog meegemaakt. Op 7 juli 1975 emigreerde hij naar de VS. Waarom? Omdat de Koude Oorlog toen...
Ik heb de tijd nog meegemaak dat ethiek in de reclame een goed bewaakt begrip was. Had je niet gedacht, hè? Dat we toen zo streng waren! Zeker niet nu de deur naar misleiding en oplichting vandaag-de-dag zó wijd open staat. Het bureau dat toen de regels overtrad, kon gevoelige sancties verwachten. Zwaarder dan die van een rechtbank. Die dreiging...
Misschien vraag je je nu af waarom ik nu verhaaltjes zit te schrijven, terwijl er zoveel anders valt te beleven. Welnu, dat heeft iets te maken met ontwenningsverschijnselen. Sommige werkzaamheden verweven zich in meer dan dertig jaar dusdanig met je leven, dat je er ook na de VUT, AOW, Lijfrente of Fondspensioen niet mee kunt stoppen. Niet voordat...
Wat ìk je eergisteren al had willen vertellen over oud worden en oud zijn is, dat de angst voor dood zìjn sterk afneemt. In ruil voor de angst voor hoe ga ik dood. Boven de tachtig is dat nogal actueel. Dat snap je.
Ik kom uit een tijd dat we zelden of nooit vochten. Maar er waren uitzonderingen. Als het echt niet anders kon. Ik was niet groot, maar erg gauw driftig. Zo vreedzaam als ik me nu gedraag; toen sloeg ik er meteen op los. Drift maakt sterk.
Tot mijn verbijstering hebben de huidige generaties nu al geen idee meer van wat hun voorvaderen (en -moeders) op hun geweten kunnen hebben. Ik zeg kùnnen hebben want die waarschijnlijkheid was niet erg groot. Het is gelukkig gebleven bij een relatief klein percentage, meestal jonge, avonturiers (SS) en laffe burgers (NSB).
Ik kom uit de tijd dat men zich nog belachelijk kon maken door naar onverdiende bekendheid te streven. De woorden netwerken en BN-er zouden pas veertig jaar later enige betekenis krijgen. Doe maar gewoon was de boodschap.
Laat eerst maar eens zien wat je beweert te kunnen.
Sinds Adolf waren Duitse auto's uit de gratie. Opa en oma overleden begin jaren veertig en de mof nam niet alleen fietsen in beslag. Ook en vooral auto's. Maar opa's Spyker ontsprong de dans. Die was net op tijd helemaal gedemonteerd. En in vetvrije pakketten onder het zaagsel van de timmerfabriek verstopt. In de spaarzaam verlichte en meestal...